رابطه تسهیم دانش با خلاقیت و نوآوری در بین کتابداران کتابخانه‌های مرکزی دانشگاه‌های تربیت مدرس، آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و علوم پزشکی تهران

هدف: پژوهش حاضر از یک سو به دنبال تعیین میزان تسهیم دانش و سطوح خلاقیت و نوآوری و از سوی دیگر در پی نمایاندن رابطه تسهیم دانش با خلاقیت و نوآوری است. روش: پژوهش حاضر، از نوع کاربردی و به روش پیمایشی- همبستگی است. جامعه پژوهش را 80 نفر از کتابداران کتابخانه‌های سه دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات و دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل می‌دهند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی شامل ضریب همبستگی  پیرسونو آزمون اف وتی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته‌اند. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان‌دهنده آن است که میزان تسهیم دانش، خلاقیت و نوآوری در کتابخانه‌های مرکزی دانشگاه‌های دولتی، آزاد و علوم پزشکی در سطح مطلوبی قرار ندارد. همچنین بین تسهیم دانش و خلاقیت همبستگی معناداری وجود ندارد اما بین متغییرهای تسهیم دانش و نوآوری همبستگی معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: بین تسهیم دانش و خلاقیت همبستگی معناداری وجود ندارد؛ بدین معنی که هر نوع تغییری که در اشتراک دانش در کتابخانه‌ها صورت گیرد الزاماً این‌گونه نیست که تغییر در خلاقیت کتابداران را به همراه داشته باشد. علاوه بر این، بین تسهیم دانش و نوآوری محیطی، نوآوری فردی، نوآوری فرد- بازخورد نیز همبستگی معناداری وجود ندارد؛ بدین معنی که کم و زیادشدن اشتراک دانش و تجربه، کم و زیادشدن  نوآوری محیطی، نوآوری فردی، نوآوری فرد- بازخورد را در پی نخواهد داشت؛ اما تسهیم دانش با نوآوری رهبری، نوآوری بازخورد- محیط و به طور کلی نوآوری، همبستگی مثبتی دارد؛ بدین معنی که هر اندازه که اشتراک دانش و تجربه بیشتر شود، به سبب آن  نوآوری رهبری و نوآوری بازخورد- محیط هم بیشتر می‌شود و بالعکس.